Grafheuvels
19 mei 2022 Eeuwenlang beschermd onder zwarte aarde rusten de doden waar niemand meer weet van heeft. Hun genen werken door in de onze. Generaties lang zijn ze doorgegeven, de blauwdruk van mijn leven ligt hier.Ik ken het gebied. Hoe vaak heb ik als kind er niet in rondgestruind? Het voelt vertrouwd, veilig en beschut.
Nog even en dan is het tussen zonsondergang en zonsopgang, de tussentijd van licht.
Ik duw het hek open en stap over het wildrooster. Achter mij slaat het hek met een klap dicht. Het klinkt definitief, is terugkeer dan echt niet meer mogelijk?
Als de hoofdpersoon tussen de grafheuvels van het Slenerzand loopt, heeft er een ontmoeting plaatst waardoor hij de confrontatie moet aangaan met de gevolgen van zijn beslissing van dertig jaar geleden.
